Uroda zębów jest niezwykle istotna, ale jeszcze istotniejsze jest ich zdrowie. Jeżeli z naszymi zębami wszystko jest w porządku, możemy dbać o ich piękny wygląd bez martwienia się o kosztowne i często skomplikowane leczenie. Niestety czasami nie wszystko układa się tak dobrze. Hiperdoncja usuwanie zębów to tematyka, która interesuje sporo osób. Czym jest hiperdoncja, w jaki sposób się objawia oraz jakie mogą być jej przyczyny? Poniżej kilka interesujących informacji, które zaciekawią osoby chcące poszerzyć wiedzę na temat zdrowia zębów.
Co zrobić w sytuacji nadliczbowych zębów?
Hiperdoncja usuwanie zębów to temat, który interesuje tylko niewielką garstkę pacjentów oraz rzecz jasna osoby związane zawodowo z branżą stomatologiczną. To właśnie dla nich ważne są konkretne informacje na temat tego, co zrobić w sytuacji, gdy dochodzi do stosunkowo rzadkiej wady zgryzu, jaką jest hiperdoncja. Każdy stomatolog musi rozwijać swoją wiedzę w tym zakresie, ponieważ w karierze zawodowej może spotkać osoby, które będą potrzebowały pomocy. Planowanie leczenia pacjentów z hiperdoncją nie należy do łatwych zadań. Lekarz musi podjąć wiele trudnych decyzji, a usuwanie nadliczbowych zębów, bo właśnie tym jest hiperdoncja, trzeba odpowiednio rozłożyć w czasie. Dodatkowo warto wspomnieć, że często leczenie przebiega u młodych pacjentów, którzy zdecydowanie gorzej radzą sobie ze stresem, bólem i napięciem związanym z trudną sytuację zdrowotną.
Czym jest hiperdoncja?
Czym zatem jest wspominana już hiperdoncja? To wada zgryzu polegająca na tym, że w szczęce lub żuchwie znajduje się zbyt dużo zębów. Generalnie dorosły człowiek może mieć maksymalnie 32 zęby, ale w niektórych sytuacjach dochodzi do pojawienia się dodatkowych zębów, na przykład siekaczy. Hiperdoncja częściej pojawia się u pacjentów z zębami stałymi, rzadziej natomiast dotyczy zębów mlecznych, poza tym dużo częściej obserwuje się ją u mężczyzn. Zęby dodatkowe mogą być całkowicie wykształcone lub też nie, wszystko zależy tak naprawdę od konkretnej sytuacji danego pacjenta. Dlatego hiperdoncja usuwanie może przebiegać różnorodnie, w zależności od indywidualnej diagnozy pacjenta. Dodatkowe zęby częściej pojawiają się w obrębie szczęki niż żuchwy. W zależności od tego, gdzie dokładnie są położone, różnie się je klasyfikuje.
Dodatkowe zalążki zębów częściej pojawiają się w przednim odcinku szczęki, zwykle w okolicach zębów siecznych. Druga stosunkowo częsta lokalizacja dodatkowych zębów to okolice zębów trzonowych, natomiast bardzo rzadko obserwuje się zęby dodatkowe zatrzonowe.
Stomatolodzy wyróżniają następujące dodatkowe zęby:
- zęby pośrodkowe, które najczęściej pojawiają się w okolicach jedynek, często pomiędzy nimi. Tego typu zęby wyrzynają się na podniebieniu.
- zęby przytrzonowe, które najczęściej pojawiają się w okolicy zębów przedtrzonowych i trzonowych, są zlokalizowane na policzku lub języku, najczęściej pomiędzy drugim i trzecim zębem.
- zęby zatrzonowe, które wyrastają za ósemkami.
Hiperdoncja usuwanie planowana jest w zależności od tego, gdzie znajduje się położenie dodatkowego zęba lub dodatkowych zębów, oraz jak mocno wykształcił się dodatkowy ząb. To właśnie czynniki wpływające na sposób postępowania chirurga stomatologa, który musi zaplanować całe leczenie.
Przyczyny hiperdoncji
Sporo osób zastanawia się nad tym, jakie są przyczyny hiperdoncji, która wydaje się wyjątkowo dużym problemem. Mówi się tak naprawdę o kilku różnych możliwościach. Po pierwsze hiperdoncja może być elementem obrazu klinicznego wielu innych zaburzeń oraz zespołów zaburzeń, w tym również genetycznych, na przykład takich jak zespół Downa. Poza tym może pojawiać się w następującej grupie schorzeń:
- dysplazji obojczykowo-czaszkowa
- rozszczep wargi i podniebienia
- zespół Crouzona
- zespół Ehlersa-Danlosa
- zespół LEOPARD
- zespół Gardnera
- zespół ustno-nosowo-palcowy
Czasami hiperdoncja bywa nazywana również trzecim ząbkowaniem. Jeżeli po usunięciu zęba stałego dojdzie do wyrzynania się kolejnego zęba, ponieważ wcześniej istniały jego zalążki, to właśnie taka sytuacja. Inna sytuacja to tak zwana hiperdoncja rzekoma, kiedy doszło do przetrwania zęba mlecznego już po wyrznięciu się zęba stałego. Warto wiedzieć, że hiperdoncja u konkretnego pacjenta może mieć po prostu charakter losowy i nie być związana z żadnym wyżej wymienionym zaburzeniem.
Jak leczyć hiperdoncję u pacjentów?
Hiperdoncja usuwanie zębów to tematyka, która interesuje wiele osób mających problemy z nadliczbowymi zębami. Czy rzeczywiście należy leczyć hiperdoncja? Zdecydowanie tak, ponieważ może ona doprowadzić do różnych poważnych problemów, na przykład związanych z przemieszczaniem się zębów, co będzie wyglądało nieestetycznie, ale też utrudniało normalne funkcjonowanie pacjenta. Poza tym u pacjentów z hiperdoncją obserwuje się częstszą tendencję do zapadania na choroby przyzębia. Dlatego właśnie warto umówić się na spotkanie ze stomatologiem, który ma odpowiednie doświadczenie z leczeniem hiperdoncji i ustali plan.
Trzeba nastawić się na to, że jest to leczenie złożone, często wieloetapowe, podczas którego trzeba będzie korzystać z usług nie tylko chirurga stomatologa, ale również ortodonty. Leczenie hiperdoncji bywa zatem również kosztowne. Zwykle na początku lekarz określa, które zęby trzeba będzie usunąć. W zależności od tego, czy są to zęby dodatkowe w prawidłowy sposób ukształtowane, które wyrosły, czy też zalążki zębów, które nie ukształtowały się do końca, postępowanie będzie inne. Z reguły lekarz podczas jednego spotkania usuwa więcej zębów, może odbywać się to pod narkozą. Dzięki temu cały zabieg jest mniej obciążający dla pacjenta.
Samo usuwanie zębów może również przebiegać w różnorodny sposób. Lekarz może przeprowadzić klasyczną ekstrakcję zęba lub bardziej skomplikowane zabiegi, jeżeli zęby zatrzymały się w kości. Kolejnym etapem będzie leczenie wady zgryzu u ortodonty. Podsumowując, w przypadku hiperdoncji trzeba nastawić się na dosyć skomplikowane, często długie oraz kosztowne leczenie.
